Geri ver onları bana
Gülemiyorum artık
Bu kadar bencil olma
Gamzelerim vardı bir zamanlar
Yerini çöküşlere bıraktı avurtlarımda
Gözümün içiyle ver gülüşümü vereceksen de;
Buna engel olma.
Seninle ben doğa harikasıyız.
Bunu sen de gayet iyi biliyorsun...
Üstelik doğanın dengesi var bizim yok(!), doğa aykırısıyız...
Bunu bildiği için zaten doğa, ayrıyız, doğa arkasıyız.
Sevmelerin bende kaldı
Geri veremem onları sana
Sevemiyorsun da bir başkasını
Ah.. Ne sâdık, ne kadar bağlı, vefalı(!)...
Selam göndermişsin en son, bir yabancı da gelse, eyvallah.
Senden gelene razıyken bu gönül, unutmadığımı sanma egon kabarık köpürük...
Bâş üstüne, baş üstünde, başım üstünde yerin var oysa;
Bunu bilerek dünyayı etrafına çevirmen bana yapacağın en büyük kötülük!
' Düşünceni, anlayışını, her şeyini, seni seviyordum
İtirafçı olduğun kadar itirazcı ve inkârcı da olmasan keşke.
Ben seni güzel algılamıştım güzel hayal etmiştim oysa
Sen de artık düşüncemi, anlayışımı, her şeyimi, beni sevme.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder