İnsanın en kötü olduğu an pişmanlıktır ya hani bazen.
Şarkıda da dediği gibi;
"Pişman olduğun zaman" da yanındayım.
Ama başkalarına açık değil bu kapı.
Sanadır bu sonsuz kredi...
Aşktan nefret ettiğin vakit bile
Beni görmek istemediğin de dahi
Kucaklayacak şiirlerim kalbini...
Dünyaya bıraktım onları
Yastığından dokunurlar tenine sen uyurken.
Belki de rahatlatacak
Giderecek tüm kızgınlığını ve de öfkeni
Seni sarıp sarmalayacak
Beni bulacaksın satırlarımda...
E, dünya bu; olması gerektiği gibi...
Ben hariç birileri olacak belki yanında.
Belki uzun da bir süre haber alamayacaksın benden
Belli mi olur belki seni mecburi terk edeceğim, insanlık hâli.
İşte sana ve kalbine yetecek kadar yer var satırlarımda.
Bilinmez evren, sonsuz da, eee dünya hâli(!)
En kötü hissettiğin anda bile
Beni bulacaksın satırlarımda
Bense bitse bile bazı şeyler
Yine seni kucaklayacağım şiirlerimde...
' Dünya ölümlü dediler, sarıldım kâğıda kaleme.
İllâ ki bir şey bırakmalı insan, diye düşünüyor can havliyle
Kıyamam hayallere sarılırım
Limanıma sığınırım, deli gibi severim
Yine de unutamam.
28.05.2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder