Eskileri bir bir elinden alınca hayat
Ne yaşayası kalıyor insanın ne yaşama isteği
Eskilerle bağı kopardığında zaman
Uçup gidiyor işte yaşama hevesi...
Ne mahalle bakkalı duruyor yerinde
Ne huysuz Osman Amca bekliyor bize kızmak için
Renkli frizbilerler bile soğuk bakıyor artık
Yok eski sıcaklığı hiçbir şeyin!
Yeniler bi kenara, sermayeden yiyince hayat
Daha bi küskün duruyor insan onun karşısında!
Yitirdikçe günden güne özlem duyduğu sevdiklerini
Ne mecal kalıyor ne takat; alıp götürüyor yaşama sevincini...
ç. kalem 11.07.2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder