Kelimelerin kaderini merak ederim hep, kelimelerin kaderi kimin elinde? Biri üzgün, biri fena hırpalanmış, biri yok sayarmış, biri yanına arkadaş ararmış, biri içten gönül bağıyla bağlanırmış, biri onu yanına almadan yapamazmış-onsuz olmaz'mış, biri ifrat tefrit hissedermiş, biri oturaklı-tumturaklı, biri çok mutluymuş, biri eserikli, biri dolu dizginmiş,biri kafayı yemiş, biri kararsızmış hep, birinin içi kararmış, biri atlarmış her lafa, biriyse sadece "biri"... Hepsi gruplanmış birçoğunun, hepsi oluşturmuş bir bütünü. Sonra birbirlerine gülmüşler kahkahalarıyla ama aynı kalıpların dışından çıktıklarında mutlu olmuşlar genelde. Çünkü öyle daha çok vurgulanmışlar, daha bir dikkat çekmişler. Fark edilmişler çünkü. Sıradışı olmuşlar. Biri bir yerlerde mesela... Hiç dokunan olmadı ona. Henüz kullanılmadı, tertemiz. Henüz doğmadı belki de. Şairin dediği gibi, en güzel aşk hâlâ tanımlanmadı. Yetersiz değildi, bazen yetmez ya tek başına. Daha güçlü olur işte o zaman. Sevdikleri yanındadır zaten en sevdiklerini de,harfleri, içinde taşır...
Birileri vardır bu kez. O birileri de kullanır bazen gelişigüzel, rastgele, alelâde. Bazıları farkına bile varmaz bu sihrin. Bazıları öğrenmiştir sadece... Üzerine düşmez bazıları; bazıları vardır üzerine titrer, altını çizer, üstüne basar, tırnak içinde okur hatta satır aralarını. Bazıları biraraya getiremez iki cümleyi ya da kelimeyi. Bazıları sakınır yüreğinden geçene. Bazıları ip üzerinde bale yaptırır âdeta. Ve bazıları kullanamadığından muzderiptir. Çevresinden sıkıntılıdır, sinesine çeker usulca. E buna da zıt düşen olacak ya kıymeti bilinsin diye aradakinin, şükretmek aklına bile gelmez işte.
Düşünelim birlikte. Beş aynı "beş" ya da "5"... Diğer rakamlar olsa da aynı söylenir olmasa da. Nihayetinde o da yalnız. Ama ardına "yıldız" alır, mükemmel olur. "Süper" olur! Hı, arkasına "sınıf" alınca ya mezun olur ya da bir ayrımın yalnızca bir pelesenk olmuş aşağılayıcı parçası... Sonra, "at" mesela. At güzeldir, tarihte savaşlara tanıklık etmiştir. Uğurdur. Gelin ata biner, "ya nasip..." çeker mesela, hatırlarsınız, geleneğimizdir, kültürümüzdür, içindedir. Savaşçıların yanındadır, sahibine sâdıktır, sahibi ona âşık; asildir sonra, gözü pektir, pek bir hızlıdır. Ama "asfalta pisleyince" olan olur ona da. Ya da "bir yerlerine kelebek konunca" belki kimbilir... Oysa aynı dertten narin ve naif kelebek de muzderiptir. Kelimeler aynıdır oysaki. Kelimeler de yalnız. Çirkin ve nankör olan kim oysa? Hepsinin suçu yalnız algı ve zihin midir, mümkün müdür böyle bir düşünce... Bakın yine merak ettim işte, kelimelerin kaderi kimin elinde..?
Birileri vardır bu kez. O birileri de kullanır bazen gelişigüzel, rastgele, alelâde. Bazıları farkına bile varmaz bu sihrin. Bazıları öğrenmiştir sadece... Üzerine düşmez bazıları; bazıları vardır üzerine titrer, altını çizer, üstüne basar, tırnak içinde okur hatta satır aralarını. Bazıları biraraya getiremez iki cümleyi ya da kelimeyi. Bazıları sakınır yüreğinden geçene. Bazıları ip üzerinde bale yaptırır âdeta. Ve bazıları kullanamadığından muzderiptir. Çevresinden sıkıntılıdır, sinesine çeker usulca. E buna da zıt düşen olacak ya kıymeti bilinsin diye aradakinin, şükretmek aklına bile gelmez işte.
Düşünelim birlikte. Beş aynı "beş" ya da "5"... Diğer rakamlar olsa da aynı söylenir olmasa da. Nihayetinde o da yalnız. Ama ardına "yıldız" alır, mükemmel olur. "Süper" olur! Hı, arkasına "sınıf" alınca ya mezun olur ya da bir ayrımın yalnızca bir pelesenk olmuş aşağılayıcı parçası... Sonra, "at" mesela. At güzeldir, tarihte savaşlara tanıklık etmiştir. Uğurdur. Gelin ata biner, "ya nasip..." çeker mesela, hatırlarsınız, geleneğimizdir, kültürümüzdür, içindedir. Savaşçıların yanındadır, sahibine sâdıktır, sahibi ona âşık; asildir sonra, gözü pektir, pek bir hızlıdır. Ama "asfalta pisleyince" olan olur ona da. Ya da "bir yerlerine kelebek konunca" belki kimbilir... Oysa aynı dertten narin ve naif kelebek de muzderiptir. Kelimeler aynıdır oysaki. Kelimeler de yalnız. Çirkin ve nankör olan kim oysa? Hepsinin suçu yalnız algı ve zihin midir, mümkün müdür böyle bir düşünce... Bakın yine merak ettim işte, kelimelerin kaderi kimin elinde..?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder