Ve Haklıydın...

Haklıydın, en başından beri, haklıydın sen
Bunu söyleyebiliyorum en azından bak...
Geç değil çok, hâlâ bunu da söyleyebiliyorum ya
Güç de değil, olmadı hiç de, sen haklıydın.

Haklıydın, ah benim şu pembe hayallerim olmasa.
Nice umutla, ümitle örülüydü her biri;
Bilmem kalesine oturtabilseydim temelini
İlk durakta pes etseydim yaptığın gibi.

Haklıydın, boşunaydı bel bağlamalarım.
Ve boşunaydı yanmalarım, yakarışlarım...
Olaylar, keza sen de birden geliştin gözümde
Günahını bile bile göze aldım, yok saymalıydım.

Senden öğrenemedim bir türlü, yapmam gereken şeyleri.
Azıcık sevgiyle frenlemeliydim, önüme geçmeliydim ruhumun.
Kaçmalıydım sonra aramamalıydım seni.
Haklıydın, olmazdık "biz", doğaya aykırıydı bu ilişki...

Ve haklıydın, boşunaydı... zaman ayırmalar-ım!
Senin yaptığın gibi; uzaktan sevip aramamalıydım
Bilemedim ilk durakta inmeyi ufka bakarken
Sonunun iyi olmayacağını bile bile gönlü oyalamamalıydım.

Her veda bir vefa mı dersin şimdi pişkin pişkin
Sustukça da zaten içimi şişirdin...
Yol alacağımıza kitap alıp okusaydık ikimiz daha da yol alırdık, emin ol.
Şimdi dilediğince kaç istersen, sanadır kaçışlarım!
Yine de şimdi ya defol ya da yok ol...
2013 ' Çatlak Kalem