Hezârfen Ahmed Çelebi

Harf kadar uzun cümlelerim olsun istiyorum,
Bir harf büyüklüğüne sığsın.
Bilmem ki çok şey mi istiyorum(!)
Harfler önüme yığılsın...

Zengin kalkışı yaptın ya gönlümden.
Oysa sağlamdı iniş takımları
Ne hayret'i bıraktın yanıma ne vuslat'ı şimdiden
Hani akıl unutur satır unutmaz'dı.

Düşünüyorum şimdi, düşlüyorum;
İsmimiz konulmadan önce, sahi var mıydık dünyada biz?
Kralı çıplak görme şerefine de nail oldum...
Hafıza tazelemek yerine, yedeklemiştiniz.




Ne Ajda gibi bir divayım ne de bir Nefertiti!
Yaklaşma bu ara komalarda, krizlerdeyim en gülmesinden...
Uçuyorum Super Man, Batman değil ama Hezârfen Ahmed Çelebi!
Küreğinle keyfimi sürüyorum ne yapayım kendi yelkenimden(!)

İç sesim kocaman konuşur dışından; dış sesim biçâre, yalnız ve içinden
Ay koparır çiçek uzatır o en hegemonik kalplerin gezegeninden...
Söyle ne olduk biz şimdi böyle, iki yaşamda bir mucize mi, yaşamın numunesinden
O gülüşünde saklıyım, kıpırdamam bir yere de gitmem ileriye, fi sene öncesinden...

Başladık bitiriyoruz işte yaşamı; ne gördük de ne öğrendik, bilmem.
İki yazı, bir söz götürebilirsek ne mutlu dertlerin cemi' cümlesinden.
Pi sayısı gibi dünyandayım işte, bana ne âhirin gölgesinden...
Boşver sen onu bunu da; nasıl hava orda, anlat bana meleklerin sesinden...