Oh... mis'miş böyle hayat, ben güven içinde.
Gözlerim arar seni görmeyince çekme gözlerini n'olur
İçime bak gözlerimden, in kalbime, yavaş yavaş ve gizli...
Gülüşünü de sevdim ağlayışını da, şaşkın tavrını da
Gözlerimin içine bakıp gülmeni sevdim en çok ama
Sevmediğim şehir sevince canlandı seni, şehre renk geldi sanki
O gri bulutlar yok şimdi, gökyüzü masmavi...
Yarı güneşindim yarı ateşin dokundukça dağladım
Bazen çiçekler açtım bazen soludum, içime çektim seni
Kiminde ilgin yetmedi, yıldım ve ağladım
Sahiplenici ve koruyucu tarafını sevdim, sevdim seni...
Görmeyince gözlerim gözlerini arar, n'olur çekme bakışlarını
Kalbim ağladıkça sarmaladığın kalbe bakar, değir kalbini kalbime n'olur;
Omuzuna yaslanmak güzel, n'olur çekme omuzlarını
Uyut beni yüreğine yakın, anlat; ondan dinleyeyim masalımızı...
Aşk seninle güzelmiş muhabbetini eksik etme n'olur
N'olur dönme sırtını, bırakma yalnız beni ortalarda
Dizine yatmayı sevdim, söylerken şarkımızı
Sarmala kolllarını hayatıma, kocaman kucakla beni, yüz çevirme n'olur.
Çatlak Kalem / '13 Şubat
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder