Yerden göklere çıkarırcasına
Bir hınç bir öfke değilse de
Körü körüne alır bizi ayakları altına...
Bazen yanıltır, yanlışa saptırır
Bazen doğruya adım attırır
Sonucunda kendimizi biliriz oysa
Ya gurur, onur duyarız ya da pişmanlık, kahır...
Hayat garip, biçaredir ve umut vaat eder
Bazen güç verir bize ama anca kendine yeter
Aslında insan sınırlarını aşmaya çalıştığı zaman
Yalnızca varolan en üst limite varmış olur
Hepsi bu eder, bir yol kat ettiğini zanneder...
Sen durma boy boy hayaller kur
O hayaller ki bir zamanlar temenniydiler
Şimdi ise sadece teselliler...
16.08.2011 / Çatlak Kalem
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder