Pışık!

Gönlünden ne koparsa ver aşkından 
Yeter ki sen olsun yüreğimde
Yüreğinde yer ayır bana da, ne kadar olursa; olsun da yeter ki!      
Ben kıvrılır yatarım bir köşeye...          

Aşkını sular gibi durult ama önce     
Az olgunlaş, çık şu çocuksu ruhundan sana zahmetler olsun          
Ben eziyetleri çekerim çiçeği burnumda yaşların gelmeyeceğini bildiğim halde     
Sen sana katlandığımı bırak, gönlüm gönlünle katlanmış "aşk"lar olsun...           

Aşk gelip geçer deme, bir ömür de sürer elbette gel de gönlün olsun...         
Konuşma, öyle deme, kötü bir şey olmaz bize, tövbeler olsun
Sussan da gözlerin anlatır sevdiğini, masalımızı söylersin şükürler olsun...   
Aşkımız yelken açmış da çoktan denizlere açılır bari olmuşuken kaptan olsun!         

Bak söyledim sana bir şeycik olmaz bize, aşkın doğası bazen susmak hem  
Pembe şekerler demek; beyaz hayallerle süslü sen demek, ben demek...         
Sarmak bazen pamuk ipliğine, uslanmak demek, akışına bırakmak, bilgin ve bir o kadar da tanışık
Vermem yüreğimi de kimselere, yalvarsan olmaz, gönül buna alışık…      

Süzülür gider kendi ışığında; ne yol bilir, ne iz, ne dil...           
Yemektir doyuma ulaşır ne çatal kullanır ne bıçak ne de kaşık        
Delidir doludur, ipleri dolaşmış, karmaşık, dolambaçlı ve uçuk kaçık         
Sen aşık olsan bile, kek yaparım ama asla yapamam pışık! 

Çatlak Kalem / '13