Ne çok korktum kurduğun büyük harflerden
Ne çok ürktüm yanındayken ayrılık şarkılarından
Bilakis üstüne basa basa söyledim notalarının...
Hakkını vere vere okudum kalbini, yaralarından...
Köpürttüm bu kez daha çok suyu
Isıttığın su daha iyi köpürdü haliyle!
Saçlarımın ucundan çağlayandı senin kokun
Şampuandan tenime damlayan, en özüyle...
Ylang ylang'tı özü jelin
Duyumsadığım bir ferahlık hissiyle
Sindi tenimden bornozuma
Aşkın özüydü bu, sabun köpüğüydü bu yüzden belki de
Ben lavanta severdim sen yasemin hani
Kokusu sinerdi duş sonrası odalara
Pamuklara sarardık birbirimizi sonra
Uçup giderdi en hafif bi rüzgârla...
Beyazdı, eflatundu ve sıklemendi anılar
Bilseydik sonunu yaşamazdık yalanları
Kimine göre rüyadır hani kimine göre kabus, zaman.
Sen benim anlamlandırdığım kadardın halbuki.
Biraz sahi, çoğu gerçek bir yalan!
Saçımda şampuan, bornozda jel kokusu kaldı nihayet
Kalbimde sana dair ne sevgi kaldı ne aşk ne de merhamet
Nefret yerinde bi kudret bazen, aşk koca bi muhabbet
Sana af da yok, çıkmaz da artık, dünyalıktın, kal orda müebbet!
ç. kalem 10.08.'12
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder