Doğuşundan itibaren hizmet ederdi hep aynı kişiye.
Keşke göründüğü gibi masum olsaydı insan, keşke...
Keşke herkes kurduğu cümlede dursaydı ayakta...
Aşk akıl kârı değil, aman olsun, elaman olsun
Çevrende birkaç dostun olsun yeter de artar bile.
Herkes doğruya hizmet eder madem yanlış nereye gider?
Göz boyama ve gösteriş gırla, amaç yalnızca menfaat sever.
Çok sevmiştim oysa buraya kadar mıydı mütenâ aşkın...
Zaten bir şey yapma artık, hiçbir şey bırakmadın...
Ağıdını sen yaşarken yaktım daha ne yapacaksın?
Ne vardı çok gördüğün, bari sağlığında yakmasaydım...
Tırnak uçların terliyor hayırdır, iyi misin sen?
Elini çabuk tut dedikçe armut toplarsın, kanamıştır belki de...
Süt taşar, eline yapışır, yakışmazsın erkek sözüne(!)
İster terfi et, ister istifa; ister defol git, ister et istifade.
Her şeyi üzerine alın sen zaten, tüm sözlerim de sanadır(!)
Tüm davranışlarım, göz ve gönül yaşlarım hepsi ayağındadır(!)
Bunu düşünürken bile bencil ve narsistsin biliyorsun değil mi?
Her şeyim senin için, sana yaratıldım zaten, değil mi?
Giyinmiş kuşanmıştı bulutlar, beni bekledi bugün.
Çıktım evden eşlik etti senin evindeydim tüm gün...
Sular kesik, etraf karanlık, ayağımda pamuktan bir ayakkabı
Sana yürüyordum, sular kesikti, ayakkabılar ıslandı...
Çatlak Kalem - 2013
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder