Hür irademle bırak kavuşayım sana!
Kaidelere bağlıdır birlikte olamayışımız
İkimize de acı verici tek şey sunar bu yüzden dünya...
Gizli yaşa sen de beni
Beni parmak uçlarında hisset ya da saç telinde...
Kirpiğinden ağlayarak düşeyim, izin ver, geceleri
Gündüzleri kalbinin tam ortasında atmaya devam ederim zaten, merak etme.
Yatarak düşün, düşle beni
Bir şehir olsa masal, orada buluşacağımız.
Şu saatten sonra da oraya aitiz biz zaten aslında
Dünyanın her gün koyduğu acı da neymiş soframıza...
Er ya da geç yanacağız nasıl olsa
Dünyaya geldik mi bi'kere, başvurduk mu bu yola?!
Cenneti burada kılalım kendimize, bırak cehennem kendini düşünsün!
Tıkırında gitmediğinde film izleriz, şarkı dinleriz; yorulunca.
Bir şarkılık ya da bir film süresidir ayrılığımız neyse ki.
Bizde ki bu bağlılıkla, varsın olmasın şimdiki aşklar!
Şimdiki âşıklardan da olmak istemeyiz hem biz, öyle değil mi?
Kendi tarzımızla kavrulur gideriz yağımızda, kendi kabuğumuzda.
16.06.13 / Çatlak Kalem
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder