Hayata yalan diyenleriniz çoktur umuyorum ki aranızda. Hani Yunus'un dizelerindeki gibi. "Mal da yalan mülk de yalan... Var biraz da sen oyalan." Yaşamın kimyası gereği insanın gözlemlerine dayalı bir çıkarım bu. Dünya doğum ve ölüm arasında bir yaşam sunar insana zaman ve mekanlar eşliğinde. Ancak doğduğunuz anda yaşamaya başlarsınız, ölümle son bulur bu ne idüğü belirsiz mucize(!) Çünkü yaşadıklarınız yok olur, siz son bulursunuz. Böyle olunca da yaşamınızdaki tanıdıklarınız için bir var yok arası bir rüya gibi kaybolursunuz yaşamın içinde. Varsınızdır; çocuklarınız kalmıştır geride, torunlarınız belki de. Yoksunuzdur; anılarınız silinir ya da eskir, perçinlenmez, yok olmaya yüz tutar aksine. Zamanın silip süpürmediği şey yoktur, çok değildir azizim en azından neticede!
Bu arada tabii ki yaşam boyu, hani o ölümle doğum arasında yaşadıklarınız da dünyanın içinde harmanlanır kaybolur. Yalan olur. Dünya yalansa onlar hayli hayli yalan olur. Koca yalanın içinde küçük ufak tefek yalanlar gibi. Okuduklarınız, yazdıklarınız, yaşadıklarınız... Evliliğiniz, işinizdeki itibarınız, mezuniyetleriniz, aşklarınız... Ayrılıklarınız, özlemleriniz, duygularınız... Tüm bunlar insanın içinde etkileşimde bulunduğu sürece oluştuğu şeyler, fark ettiyseniz. Yani siz yoksanız; her biri birer hiç, birer yok... Dolayısıyla bu dünyaya ait ne varsa yalan, bunun bilincindeyiz. Dolayısıyla, bu dünyaya ait her şey... Her nesne, her canlı, zaman, yerler, renkler, gökyüzü, ilkbahar, X-Man... Hatta sevimli hayalet Casper bile(!) Ve dünyayı genelledikçe diğerlerini soyutlamak ya da ayrı tutmak elde değil. Onlar da bu yalan düzenin bir parçası, bir organı hatta belki birer oyuncağı...
Dolayısıyla böylesi bir dünyada aşkın tanımı şöyle bir dizede anlatılırdı:
"Sen bana en çok değer verendin
Bu arada tabii ki yaşam boyu, hani o ölümle doğum arasında yaşadıklarınız da dünyanın içinde harmanlanır kaybolur. Yalan olur. Dünya yalansa onlar hayli hayli yalan olur. Koca yalanın içinde küçük ufak tefek yalanlar gibi. Okuduklarınız, yazdıklarınız, yaşadıklarınız... Evliliğiniz, işinizdeki itibarınız, mezuniyetleriniz, aşklarınız... Ayrılıklarınız, özlemleriniz, duygularınız... Tüm bunlar insanın içinde etkileşimde bulunduğu sürece oluştuğu şeyler, fark ettiyseniz. Yani siz yoksanız; her biri birer hiç, birer yok... Dolayısıyla bu dünyaya ait ne varsa yalan, bunun bilincindeyiz. Dolayısıyla, bu dünyaya ait her şey... Her nesne, her canlı, zaman, yerler, renkler, gökyüzü, ilkbahar, X-Man... Hatta sevimli hayalet Casper bile(!) Ve dünyayı genelledikçe diğerlerini soyutlamak ya da ayrı tutmak elde değil. Onlar da bu yalan düzenin bir parçası, bir organı hatta belki birer oyuncağı... Dolayısıyla böylesi bir dünyada aşkın tanımı şöyle bir dizede anlatılırdı:"Sen bana en çok değer verendin
yine sen beni en değersiz hissettirdin..."
Ucu yalana çıkıyor biraz da. Aynı kişi, zamanla paralel değişimi, çokluk/azlık zıttı - zıt kavramlar ve duygular yoğun ve bir şiir parçası ve bir aşk acısı... İşte dünya özetle birkaç kelimenin, sözün içinde koca bir yokluk. Dünya yalan demiştim size.
Ucu yalana çıkıyor biraz da. Aynı kişi, zamanla paralel değişimi, çokluk/azlık zıttı - zıt kavramlar ve duygular yoğun ve bir şiir parçası ve bir aşk acısı... İşte dünya özetle birkaç kelimenin, sözün içinde koca bir yokluk. Dünya yalan demiştim size.
Dünya madem koca bir yalan, biz de kendimiz yaratırız su perisi, şeker pembesi, tatlı mı dünya tatlısı yalanlarımızı(!) Onun dilinden konuşmak adına...
Çek bir bilet evladıımm!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder