Bırak ne anlarsan anla, dedi
Üzerinde durmadı, düşmedi üstüne de;
Duyguları için şarkıları kullandığını söyledi.
Şarkı sözlerini beter etti... Farkında bir de, köftehor...
Kendi amaçlarına kullanıyordu şarkıları, insanları da kullandığı gibi.
Kulu köpeği yapıyordu böyle kullanıyordu bir de, olabildiğine hor...
"Çok hora geçti" deyip üstüne bir tas komposto içti, alır diye hararetini...
Oysa aşkı sandığını söyledi, iki taraflı...
Meğer aşk her şeye duyulan tek taraflı aşırı sevgi.
Dibe çöktüm; kompostosundan yenice boşaltılan
Vişne taneleri gibi...
Onu öylesine çok sevmeni istiyorum ki,
Ayrıldığında çok olsun, zerresine kadar hisset...
Bizim başımıza gelen senin başına geldiğinde, tüm kalbinle yok ol...
Eri, bit... Acı çekmek neymiş gör ve aşık olmak neymiş anla.
İllaki birinden vazgeçmen gerekiyorsa o ben olabilirim...
Bırak, düşünme hiç ve mutluluğunu yaşa.
İllaki birini bırakacaksan eğer o ben olayım, beni bırak.
Zorluk çıkmasın başına yeter ki... Seni üzmesin çelişkide kalmak ve yormasın eskisi gibi...
Öylece bırakıp gider birileri
Artık yalınayak dolaşırsınız
Ne ilktir ne son, böyleleri...
Ne yapacağınızı da şaşırırsınız.
Senin içindeki çocuğu çıkarmayı sevdim, onu büyütmeyi, emek vermeyi.
İçindeki duygusal, ince ruhu, camdan kalbi görmekti niyetim.
Ve gösterdin, yaşattın, yaşattırdın, hissettirdin,
Teşekkür ederim...
Ekledim; hiç kimse kendi kalbinin sahibi değil aslında bu hayatta,
Herkes birbirininkinin sahibi...
Dedi belki alâkasız ama "yalakalık yapıp patron olacağıma,
Olduğum gibi olup olmak istediğimi olmam, daha iyi..."
' Daha fazla kıramazdın beni zaten, bundan öte zarar veremezdin.
Profesyonelliği ve aşırı soğukkanlılığı birbirine karıştıranların
Bir zaman sonra ruhsuzlaştığına inanıyorum, kendilerine özgüven aşıladıkları noktada.
Ve bazı çocuklar erken büyür.
Bazılarıysa yaşamadan ölür...
Bu hayatta.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder