"İnsanlar insanların insanlıklarıyla insanlaşırlar..." diye bir söz vardı. Bilirsiniz ki her insanın kendisine göre bir huyu, bir tutumu, bir davranış tarzı vardır. Olaylara yaklaşımımız, en basitinden, birbirimizden oldukça farklıdır. Kimi düşünmeden kolayca karar vermeyi seçer. Kimi kararsız kalır... Kimi en iyi şekilde karar verir. Sonra, kimi insanın sadece bir ruh halidir asabiyet, kiminin bir yaşam tarzıdır. Olmazsa olmaz'ıdır belki de. Veya kimi insan vardır aşırı duygusal. Yalnızca duygularıyla hareket eder, duygular önceliklidir, ön plandadır onun için. Duygu dünyasına yoğunluk gösterir, fazla anlam yükler. Asabi insanlara göre toplumda konumlanmaları daha uyumludur, nezaketlidir. Kendi hallerindedirler, pek çok karışmazlar yani olaylara.
Bir insanı tanımadan evvel konuşmasak bile davranışlarından, hareketlerinden, kılık-kıyafetinden nasıl bir insan olduğuna dair bir fikrimiz oluşur. Bu tam bir uç noktadır aslında. Onu tanımadan direkt olarak yargılarsak bu hoş karşılanmaz. Önyargıdır çünkü bu. Ancak, tanıyarak tüm unsurlarıyla bir bütünlük içerisinde anlarsak o insanı gerçekten tanımış oluruz. İnsanlar, karakterleri ruha yansıdığı için bunu dışavurucu özelliklerle de bağdaştırırlar. Çünkü insanlar içlerindeki sesi dinleyerek hareket ederler ve bu da onların kişiliklerini ortaya çıkarır.
Bir kişi, diğer bir kişiye nasıl davranırsa; o da bir başka bir kişiye öyle davranacaktır ve bu bir zincir halkası gibi birbirine bağlanarak, bu şekilde bir döngü içerisinde süregidecektir. Bu yüzden tüm insanlar iyiyi, güzeli, doğruyu bildiği gibi -her şeyde-, keşke uygulasalar. O zaman kötüye dair atfettiğimiz, olumsuz olan tüm kavramlar, yargılar, kararlar kendini yok edecektir dünyada. Hoş, o zaman da iyi, böylesi bir değer taşımayacaktır belki ama kötü de bilinmeyecektir... Tüm insanlar mütevazi, alçakgönüllü, iyi niyetli, saygılı, temiz, dürüst olursa her şey çok daha güzel olurdu. Ama bunu hâlâ elde etme şansımız var, unutmayalım ve de unutulmasın... Bir tarafımız doğruyu bilmekteyiz ne kadar da kötü olsak... O hâlde, herkesi iyiliğe davet ediyorum.
' Eylül 2002
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder